Književna periodika nije samo svojevrsna riznica književnoistorijskih i kulturnih činjenica već i osoben oblik struktuiranja ukupne književne i poetičke prakse u određenom vremenskom segmentu i kulturološkom okviru. Koliko refleks i ogledalo književnog i kulturnog života, periodika je i jedan od njihovih generatora i regulatora, i stoga nezobilazna u nacionalnim književnim i kulturnoistorijskim proučavanjima. Kao osoben vid književne institucionalizacije, časopisi i listovi otkrivaju različite razvojne opcije unutar književnog polja i utvrđuju njihov poredak, ali istovremeno pokazuju i kako se tokom vremena ustanovljena literarna tradicija pod pritiskom novih, alternativih i eksperimenatalnih poduhvata dovodi u pitanje. Zato će težišna istraživanja na projektu „Uloga srpske periodike u formiranju književnih, kuluturnih i nacionalanih obrazacaˮ biti usmerena na praćenje poetičkih i žanrovskih promena u srpskoj književnoj periodici 19. i 20. veka i njenog udela u konstituisanju dominatnih poetičkih paradigmi epohe i nacionalnog književnog kanona.
Kako je književna periodika u odnosu na pojedinačno književno delo ili tekst heterogeniji i labaviji istorijski omeđen okvir, u kome pored estetičkih postoji i mnoštvo drugih realija ‒ ideoloških, moralističkih, naučnih, socio-kulturnih, ona je i dragocen izvor za proučavanje nacionalnih kulturnih obrazaca. Konačno, kao područje društvene prakse, književni časopisi nisu lišeni ni borbe za društvenu moć (čak i u situacijama kada je osporavaju). Naime, nametanjem određenih kriterijuma o lepom, etičkih, idejnih ili univerzalnih vrednosti, periodične publikacije neposredno utiču i na formiranje nacionalnog obrasca kao veoma bitnog elementa kulturnog razvoja svakog naroda.
